προάνθηση

η / προάνθησις, -ήσεως, ΝΑ

ο πρώτος ανθός, το πρώτο άνθισμα

νεοελλ.

βοτ. η διάταξη τών τμημάτων τού περιανθίου στον ανώριμο ανθικό οφθαλμό, στο μπουμπούκι.

[ΕΤΥΜΟΛ. < προανθῶ. Η λ. ως επιστημον. όρος της Νέας Ελληνικής αποτελεί απόδοση ξεν. όρου, πρβλ. αγγλ. prefloration].